Gerçek benliğinizin parlamasına izin veriyor musunuz?
Malissa Conti-Diener CA, MMT
28 Şubat 2020
Hepimiz uymak istiyoruz, bu insan doğası. Gerçek şu ki, çoğumuz etrafımızdaki herkes tarafından her zaman “sevildiğini” hissetmiyoruz ve sorun değil. Bir bütün olarak damatlar büyük, kalpli, şefkatli insanlardır.
Çevremizdeki kişiler tarafından keyif almamız, takdir edilip edilmememizle neden bir hatadan endişe duyuyoruz? En azından kendimizi, herkesi memnun etmeyi umarak başkalarının kaprislerine dönüyor ve dönüyoruz. Hepimiz sevilmemiz için doğru şeyleri yapmaya ve söylemeye çalışıyoruz.
Durun ve düşünün, sizin için başka görüşleriniz ne kadar önemli? Bu sosyal medya sevdikleri dünyasında, bir kalabalığın veya kabilenin parçası olduğunuzu bilmek için endorfin dolu acele için rekabet etmek bir sıkıntı haline gelebilir. Eğer otantik, gerçek benliğiniz olmaya devam ederseniz, nazik ruhunuzu bir kötülük yapıyorsunuz.
Sosyal gruplar oluşturduğumuzda, başkalarının onayı birinci öncelik haline gelir ve eylemlerimizin çoğunu belirler. Bir zamanlar hepimiz “aidiyet” tuzaklarına düştük. Aslında, kabileni bulmak ve onlarla titreşim ile ilgili yanlış bir şey yok! Arkadaşlara, aile ve sosyal tanıdıklara sahip olmak, iyi dengelenmiş bir kariyerin ve yaşamın bir parçasıdır. Ama dikkatli olmalıyız. Görüyorsunuz, kendimizi başkalarının bizi nasıl algıladığına tam olarak yatırım yapmak, aşırı sonuçlar doğurabilir.
Başkalarının dikkatini ve övgülerini sık sık arayan insanlar kendilerinin harici bir doğrulamasını arıyorlar. Onların dışında bir şey onları değerli, yetenekli ve iyi görmelerini istiyorlar. Genellikle, bunun nedeni, özünde, kendi kendine düşünmeleridir. Böylece, olumlu geri bildirimi artırmak ve olumsuz geri bildirimleri ortadan kaldırmak için ellerinden geleni yaparlar. Kalabalığa karışmak için kendi benzersizliklerini geri çekiyorlar.
Reklamlar
Ama işte bu düşünce tarzı sorun: Olumsuz eleştirileri ortadan kaldıracak şekilde hareket ettiğimizde, olasılık alanımızdan birçok olası yaşam tarzını, eylemi ve talimatları da ortadan kaldırıyoruz. Başkalarının onaylayacağına inandığımızın kölesi oluruz. Işığımızı dünyadan saklıyoruz ve sevgi değil korku içinde çalışıyoruz.
Bu bir trajedi! Hepimizde, gerçekten, derinden dilediğimiz çok sayıda şey var, ancak büyük çoğunluğu bunları yapmıyoruz çünkü başkalarının ne söyleyeceği veya düşüneceği konusunda endişeliyiz. Etrafımızdaki kişileri yatıştırmaya çalışmak için kendimizi ve hayallerimizi feda ediyoruz.
Ayrıca, psikolojik araştırma çalışmalarında sosyal kaygının, başkalarından doğrulamayı artırmak ve eleştiriyi azaltmak için abartılı bir arzu ile doğrudan ilişkili olduğu iyi belgelenmiştir. Bu, başkalarının yaptıklarınıza nasıl tepki vereceğine ne kadar önem verdiğinizi, sosyal açıdan hoşnutsuz ve rahatsız olma olasılığınız daha yüksektir. Bu sonuçlara maruz kalmak yerine, farklı bir tutum benimsemeliyiz.
Gerçek benliklerimizi gösterecek kadar kendimizi seversek ne olurdu?
Başkalarının sizin hakkınızda ne düşündüğüne çok önem vermek, risk alma yeteneğinizi boğar ve sosyal memnuniyetinizi bozar. Komik olan şey şudur – eğer bizim gibi başkalarını yapmak için enerji yatırırsak da, her zaman olmayan insanlar olacak. Sizden hoşlanmayanların, benzersiz yeteneklerinizi ve hayallerinizi gizleyecek kadar saygısızlık etmenize izin verecek misiniz?
Tarih bize aşık olan birçok kişinin hala herkes tarafından sevilmediğini gösterdi. İnsanlar her zaman sizden hoşlanmamak için bir neden bulabilirler, eğer aradıkları şey buysa. Bu olumsuz düşünce sürecini bu insanlardan ememeyeceğimizi anlamalıyız.
Başkalarının ne düşündüğüne çok önem vermek, risk alma yeteneğinizi engelliyor. Risk almak büyümenin bir parçasıdır; iş dünyasında, arkadaşlıklarda ve hayatta büyüme. Eğer büyümezsek, kendi muck ve mire’de sıkışıp kalırız. Başkalarına gelişme ve büyüme yeteneğinizi kontrol etme gücü vermeyin.
Bunu yapmak, arıza bulucuların eylemlerimizi dikte etmesine izin vermek için hayatlarımızı boşa harcamaktan çok daha kolaydır. Ayrıca, insanlar tarafından sevilmemek aslında değerli bir şey yaptığınızın bir işaretidir.
İnandığınız şey için ayakta durmak sosyal bozulma değildir. Fikrinizi dile getirmek ve kendi mahkumiyetlerinizde durmak bütün ve dengeli bir insan olmanın önemli bir parçasıdır.
Mevcut şirketinizin, arkadaşlarınızın veya durumunuzun değerlerini taklit ettiğinizde, fikriniz sizin olmayı engeller. Çevrenizdeki her şeye ve herkese katılıyorsanız, keşfedilecek yeni yerler bulma zamanı; bazı yeni kitaplar; bazı yeni dersler. Göletteki en büyük balık olduğunuzda, yeni bir gölet bulma ve oradan büyümenin zamanı geldi.
Tersine, “işinizi yapmak” için yeterince cesur olmak, değerlerinizin yanında durun ve kendi yaşam tarzınızı yaşar (popüler olmasa bile) güçlendiricidir, çünkü güçlü bir kimlik geliştirirsiniz. Yavaş yavaş, kendi cildinize tatmin olur ve güvenilirsiniz.
Önceliğiniz herkesin onayını kazanmak olduğunda, insanları bir kabukla arkadaş olmaya davet ediyorsunuz. Bir cephe geliştirdinnullnull