Deneyimli evcil köpek sahipleri çok daha zor köpekleri kucaklamalı mı?
Şimdiye kadar verdiğim en iyi kararlardan biri benim için ideal evcil köpeği keşfetmek için zaman ayırmaktı.
O zamanlar benim için “doğru” evcil köpeği, kediler ve köpeklerle harika olan orta enerjili, ev yıkanan, köpek kulübesi tarafından eğitilmiş bir evcil köpekti.
Her yerde çok fazla sunulan köpekler olduğunda ideal evcil köpek seçmek için zaman ayırmak kolay değildir.
Ama buna değdi.
Ace bana aşırı derecede stres tetikliyor. Günde harika bir 19 saat veya çok daha fazla uyuyor. Asla onun olmayan şeyleri çiğnemiyor ve neredeyse hiç havladığı gibi. Hasta olduğu zaman bir insanın zamanında bir aksilik yapmadı.
Ama ailemize bir evcil köpek daha eklemeye inandığımda genellikle aklımın arkasında olan bir endişe var:
Deneyimli evcil köpek insanlar (benim gibi hem de birçoğunuz) çok daha “zorlu” köpekleri kucaklamalı mı?
Bu köpeklerden birkaçını tipik evcil köpek sevgilisinden çok daha iyi nasıl egzersiz yapacağını, eğitileceğini ve nasıl çalışacağını tam olarak anladığımız için, bir tür yükümlülüğümüz var mı? İlk kez evcil köpek sahipleri için Ace gibi “kolay” köpekleri terk etmeliyiz mi?
Cevap, elbette ki “Hayır!” dır.
Hepimiz yaşam tarzlarımız için en iyisi olan köpekleri kucaklamalıyız (veya satın almalıyız). Sonuçta, bir evcil köpek 10 yıldan fazla bir taahhüttür. Yanlış olanı seçmek istemezsiniz.
Yine de, bazen barınaklarda çok daha fazla hiper veya reaktif köpeklere doğru çekildim. Onlara yardım edebileceğime inanmayı seviyorum. (Belki de yapabilirdim, belki de yapamadım.) Çok daha “zor” bir köpek eğitmesinin yanı sıra yardımcı olmanın zorluğunu seviyorum. Ancak gerçekten, tüm köpekler kendi yollarında zor değil mi?
Bu yüzden, endişeyi size gündeme getireceğime inandım.
Hiç bilerek çok daha “zorlu” bir köpeği benimsediniz mi? Yoksa hiç buna inandınız mı?
Mutt’un bültenini gelen kutunuza alın: